Αν έχετε ένα παιδί με ειδικές δυσκολίες υπό την φροντίδα σας και θέλετε να το βοηθήσετε όσο καλύτερα γίνεται να προοδεύσει και ταυτόχρονα να διατηρήσετε την ψυχική σας υγεία χρειάζεται να υιοθετήσετε συγκεκριμένη στάση και νοοτροπία. Οι παρακάτω συμβουλές ισχύουν ανεξαρτήτως της διάγνωσης που έχει το παιδί σας.
1. Αποδεχτείτε το παιδί σας όπως είναι. Τα παιδία που νοιώθουν στοργή , ασφάλεια και φροντίδα αναπτύσσονται καλύτερα .
2. Διαβάστε και ενημερωθείτε για τις δυσκολίες του παιδιού σας. Αυτό θα σας βοηθήσει – πρώτον να κατανοήσετε καλύτερα την συμπεριφορά του και γιατί κάνει αυτά που κάνει . Δεύτερον – θα μπορέσετε να συμμετέχετε μαζί με τους θεραπευτές στο να το βοηθήσετε προσαρμόζοντας κατάλληλα την συμπεριφορά σας απέναντι του .
3. Δέστε τα πράγματα με ρεαλιστικό φακό – δεν υπάρχουν ούτε μαγικές θεραπείες ούτε εύκολες λύσεις . Η διαδικασία του να βοηθήσουμε ένα παιδί να βελτιώσει τις δυσκολίες του είναι χρονοβόρα και απαιτεί μεγάλη προσπάθεια από όλους – κυρίως από εσάς. Ορισμένες φορές αυτό προκαλεί αγανάκτηση και απογοήτευση . Κανείς δεν περιμένει ότι θα του ‘’πέσει’’ ένα παιδί με δυσκολίες , αλλά αυτό δεν αλλάζει ότι έχετε την ευθύνη αυτού του παιδιού και πρέπει να αντεπεξέλθετε. Και η αποτυχία δεν είναι επιλογή . Αποδεχτείτε το γεγονός και οπλιστείτε με κουράγιο.
4. Αυτά τα παιδιά βιώνουν τον κόσμο διαφορετικά απ ότι εμείς . Κάθε φορά που απογοητεύεστε από την συμπεριφορά του παιδιού γιατί μοιάζει παράξενη και ακατανόητη σταματήστε και αναρωτηθείτε το εξής ‘’πως το βλέπει το παιδί από την σκοπιά του ‘’ . Μικροπράγματα της καθημερινότητας που για μας είναι ασήμαντα , για ένα παιδί με ειδικά χαρακτηριστικά ίσως να είναι ο κόσμος όλος . Δεν αντιδρούν υπερβολικά σε μικροπράγματα, απλά τα νοιώθουν πιο έντονα από ότι εμείς .
5. Αν κάτι φαίνεται να δουλεύει συνεχίστε να το κάνετε. Αν όχι τότε δοκιμάστε κάτι άλλο. Αν έχετε δώσει αρκετό χρονικό περιθώριο σε μια μορφή θεραπείας και δεν έχετε χειροπιαστά αποτελέσματα τότε δοκιμάστε κάτι άλλο. Το αν κάτι πέτυχε με κάποιο άλλο παιδί δεν σημαίνει ότι αυτό ισχύει και για το παιδί σας. Εδώ δεν ισχύει ο κανόνας ‘’το ίδιο μέγεθος κάνει για όλους’’.
6. Προχωρήστε με μικρά σταθερά βήματα – θέστε ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους κάθε φορά . Αυτό θα οδηγήσει σε λιγότερες απογοητεύσεις . Έαν έχετε ένα παιδί με μηδενική ομιλία και εσωστρεφή συμπεριφορά , ίσως μην περιμένετε ότι θα φτάσετε στο σημείο να κάνετε συζήτηση για το πως πέρασε την ημέρα του στο νηπιαγωγείο μέσα σε λίγους μήνες. Ναι θα ήταν ευχής έργο αν είναι εφικτό . Αν όμως όχι και η πρόοδος σας περιορίστηκε στο να λέτε κάποιες λέξεις και να έχετε βλεμματική επαφή αυτό δεν παύει να είναι ένα βήμα μπροστά.
7. Χτίστε μια σχέση στενής συνεργασίας με τους δασκάλους και θεραπευτές – η θεραπεία δεν αφορά μόνο τον θεραπευτή. Είναι μια ομαδική δουλειά που περιλαμβάνει γονείς , δασκάλους και θεραπευτές. Οι ειδικοί είναι μεν καλοί γνώστες στο αντικείμενο τους αλλά εσείς σαν γονείς είστε γνώστες του παιδιού σας και των αναγκών του . Μπορεί κάποτε να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και διαφωνίες , αλλά να θυμάστε ότι όλοι παίζετε στην ίδια ομάδα και έχετε ένα κοινό στόχο – να βοηθήσετε το παιδί σας. Για να το πετύχετε αυτό χρειάζεται καλή επικοινωνία .
8. Όλα τα παιδιά έχουν κάποια δυνατά σημεία - ενισχύστε τα . Δεν έχει τόσο νόημα να επιμένουμε και να σπαταλούμε άσκοπα χρόνο και κόπο σε πράγματα που το παιδί δεν μπορεί εκ φύσεως να κάνει . Αντίθετα γιατί να μην κτίσουμε πάνω στα φυσικά ταλέντα που έχει. Μπορεί να είναι τα σπορ , η μουσική , οι κατασκευές , οι αριθμοί, ο καθένας έχει τα δικά του και να είστε σίγουροι ότι θα αποτελέσουν την βάση της όποιας μελλοντικής επιτυχίας του παιδιού. Όταν πάμε συνέντευξη για δουλειά δεν μας ρωτάνε ποιες είναι οι αδυναμίες μας , αλλά που είμαστε καλοί σωστά ;
9. Διορθώστε ανεπιθύμητες συμπεριφορές με τα κατάλληλα κίνητρα. Στους πλείστους ανθρώπους το καρότο ( επιβράβευση ) λειτουργεί σαν πιο ισχυρό κίνητρο από το μαστίγιο ( τιμωρία και επίπληξη ) . Με βάση τις επιστημονικές μελέτες αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο στα παιδία με αναπτυξιακά προβλήματα . Η επιβράβευση πρέπει να είναι άμεση και ξεκάθαρη και να επαναλαμβάνεται κάθε φορά που το παιδί συμπεριφέρεται σωστά . Τι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σαν ανταμοιβή
- η προσοχή σας και ένα μπράβο συχνά είναι υπεραρκετή
- αυτοκόλλητα σε διαγράμματα.
- μια βόλτα στο πάρκο
- λίγος παραπάνω χρόνος στο αγαπημένο παιχνίδι
10. Φροντίστε ( και) τον ευατό σας. Η φροντίδα ενός παιδιού με αναπτυξιακές δυσκολίες μπορεί να είναι ζόρικη , εξουθενωτική και αποκαρδιωτική. Μπορεί να νοιώθει ότι δεν υπάρχει η ανταμοιβή για τις προσπάθειες σας ή ότι δεν είστε αρκετά καλοί . Μην είστε σκληροί με τον ευατό σας , είστε απλά άνθρωποι και κανείς δεν είναι τέλειος. Τα παιδιά δεν χρειάζονται τέλειους γονείς , χρειάζονται πρωτίστως γονείς με όρεξη, καλή διάθεση και θετική ενέργεια . Άρα πρέπει εσείς πρώτα να νοιώθετε καλά με τον ευατό σας. Βρέστε λίγο χρόνο για άσκηση, ξεκούραση , μια έξοδο με φίλους ή ότι άλλο σας αρέσει. Αν δεν έχετε κάποιον να προσέχει το παιδί για αυτό τον χρόνο μιλήστε με κάποιον από τους θεραπευτές σας .
Comments